پنج واکسنی که گربه ی شما بیشتر از همه نیاز دارد

وقتی که به طب و پزشکی می رسیم، دیگر یک راح حل کلی وجود ندارد که برای همه مناسب و پاسخگو باشد. مخصوصا هنگامی که راجع به توصیه های مرتبط با مراقبت از گربه سان خود سخن می گوییم. توصیه های واکسیناسیون جزو بحث بر انگیز ترین مباحث دامپزشکی می باشند، و وقتی که از اطلاعات تداخلی و تاثیرات منفی آن ها سخن به میان می آید به راحتی می توان دست پاچه و گمراه شد.

بیایید با خود رو راست باشیم: ایمنی شناسی مبحث پیچیده ای است، و واکسن ها برای بیماری های مختلف همگی از جهاتی که چقدر موثر هستند، بیماری هایی که آن ها در برابر آنان محافظت می کنند چقدر رایجند، و آیا فواید مصرف آن ها از ریسک هایشان بیشتر هستند، تفاوت دارند.

 

راهنمای واکسیناسیون های گربه

خوشبختانه برای دوست داران گربه، برخی از سخت کوش ترین دامپزشکان و دانشمندان دنیا وظیفه ی خود می داند تا به صورت منظم به بررسی تحقیقات بپردازند، و ما را نه بر اساس چیز هایی که در گذشته تصور می کردیم یا انجام می دادیم، بلکه بر اساس اسناد روز راهنمایی کنند. این دستور عمل ها، که توسط انجمن پزشکان گربه سانان آمریکا (American Association of Feline Practitioners) در سال 2013 منتشر شده اند، در میان یکی از مطمئن ترین و مورد استفاده ترین دستور عمل ها در این زمینه هستند. آن ها  واکسن های موجود در حال حاظر را به دو دسته تقسیم نموده اند: واکسن های اصلی و واکسن های فرعی (غیر اصلی).

 

واکسن های اصلی برای گربه ها

واکسن های اصلی آن هایی هستند که برای تمیمی گربه ها تجویز شده اند، بدون ارتباط با جایی که ان ها زندگی می کنند یا شرایطی که در آن قرار دارند. این واکسن ها از این قبیلند: پنلوکوپنی گربه سانان (Feline Panleukopenia - FPV)، هرپس ویروس گربه سانان1 (Feline Herpesvirus-1 – FHV-1)، کلیسی ویروس گربه سانان (Feline Calicivirus - FCV).  این بیماری ها بسیار مسری هستند، در سراسر دنیا یافت می شوند، برای گربه هیا جوان بسیار خطرناک می باشند، و واکسن های آن ها بسیار مقاوم و کم خطر قلمداد می شوند. به این دلایل تمامی گربه های می بایست این واکسن های اصلی را دریافت کنند.

 

واکسن FPV

پنلوکوپنی گربه سانان، همچنین با نام پروو ویروس گربه (Feline Parvovirus)، یک بیماری بسیار مسری به همراه مرگ و میر بالا در بچه بچه گربه ها می باشد. در حالی که بیماری در ابتدا با کاهش انرژی و اشتها شروع می شود، با استفراغ و بیرون روش پیشرفت می کند. این ویروس همچنین گلبول های سفید را می کشد و گربه های جوان را بیشتر در معرض بیماری های آتی قرار می دهد.

 

واکسن FHV-1

هرپسویروس گربه ها، همچنین شناخته شده با نام ویروس رینوتراشیتیس گربه (Feline Rhinotracheitis Virus)، باعث نشانه های عفونت سطحی تنفسی مانند عطسه، بسته شدن و ترشحات بینی، و تورم ملتحمه می شود. در برخی موارد نیز می تواند باعث ایجاد مشکلات پوستی جوش مانند (Ulceration) و سینه پهلو (Pneumonia) شود. پس از آن که گربه از عفونت خارج می شود، ویروس می تواند در عصب ها به حالت خاموش در بیاید. در زمان های استرس، ویروس می تواند دوباره فعال شود، و گربه می تواند نشانه های عفونت را بی آنکه دوباره در معرض بیماری قرار گیرد نشان دهد.

 

واکسن FCV

کلیسی ویروس گربه سانان (Feline Calicivirus - FCV)، تعدادی مشکلات حیاتی ایجاد می کند که نشانه های عفونت فوقانی دستگاه تنفسی را از قبیل عطسه و ترشحات بینی، به همراه زخم های دهانی شامل می شود. باور شده که FCV با ژنژیویت (gingivitis) و استوماتیت (stomatitis)، التهاب های بسیار درد آور دندان و لثه، مرتبط می باشد. برخی اثرات سخت تر باعث ریزش مو و پوست پوست شدن بخش های دیگر بدن، همچنین هپاتیت و حتی مرگ می شوند.

 

دفعات واکسیناسیون های اصلی

بچه گربه های کوچکتر از 6 ماه بیشترین حساسیت را نسبت به بیماری های عفونی دارند، به همین دلیل ان ها در توجه اصلی واکسیناسیون توصیه شده قرار می گیرند. هدف آنتی بادی های مادرانه که از مادر به ان ها انتقال پیدا می کنند این است که تا حدودی از بچه گربه های جوان در برابر بیماری های عفونی مراقبت کنند، اما در عکس العمل  بدن نسبت به واکسیناسیون دخالت یا به کل آن را بی اثر می کنند. به همین دلیل، واکسیناسیون های اصلی اولیه ی بچه گربه ها هر 3-4 هفته انجام می شوند تا اینکه گربه به 16-20 هفتگی برسد و آنتیبادی مادرانه از بدن او خارج شود. برای بالغ ها که سابقه ی واکسیناسیون نا مشخص است، سری اولیه از دو دوز واکسن در فاصله ی 3-4 هفته ای ساخته می شود.

واکسن های اصلی می بایست پس از یک سال از سری اولیه تقویت شوند. جامعه ی علمی هنوز در حال دریافتن زمانی که این واکسن ها دوام می آورند است، پس هر سه سال یک بار پیشنهاد شده تا از محافظت اطمینان حاصل شود. گربه هایی که وارد شرایط استرس زا مانند پرواز می شوند، می توانند از واکسن های اصلی 7 تا 10 روز پیش از آن سود ببرند.

 

واکسن های غیر اصلی برای گربه ها

واکسن هایی که برای برخی گربه ها در برخی شرایط مناسب هستند واکسن ها فرعی یا غیر اصلی خوانده می شوند. این واکسن ها این ها هستند: هاری (Rabies)، ویروس لوکیمیای گربه سانان (Feline Luekemia Virus - FeLV)، ویروس نقص ایمنی گربه‌ سانان (Feline immunodeficiency virus)، کلامدو فیلای گربه ای (Chlamydophila felis)، بردتلا برونشیسپتیکا (Bordetella bronchiseptica)، پریتونیت عفونی گربه سانان (feline infectious peritonitis - FIP)، و درماتوفیت (Dermatophyte). در میان این ها تنها FeLV و هاری برای تمامی گربه های داخل خانه توصیه می شوند. واکسن هایی که در این لیست وجود ندارند توصیه نمی شوند.

 

واکسن هاری

هاری دارای اهمیت است نه تنها به دلیل آنکه بر گربه ها موثر می باشد، بلکه همینطور به دلیل اینکه برای انسان ها قابل انتقال و  کشنده می باشد. در حالی که گربه ها منبع اصلی این بیماری نیستند، آن ها ی توانند با گاز گرفتگی از هر پستاندار دچار آن شوند و ان را به دیگران منتقل کنند. پس از یک مرحله ی شیوع به مقدار میانگین دو ماهه، اثرات کلینیکی خشونت، سر درگمی، و مرگ به سرعت پیشرفت می کنند. هاری در سراسر دنیا وجود دارد و برای تمامی گربه ها توصیه شده است.

برنامه ی کلی واکسیناسیون هاری شامل یک دوز واکسن می باشد که در یک سال انجام می شود، پس از آن هر سه سال یک بار. قوانین محلی در رابطه با واکسن های هاری اکثرا بر این مقدار توصیه شده اولویت دارند؛ اگر در این مورد شک دارید با دامپزشک خود صحبت کنید. گربه هایی که به واکسن هاری عکس العمل (حساسیت) نشان می دهند نباید دوباره واکسیناسیون شوند.

 

واکسن FeLV

ویروس لوکیمیای گربه سانان (Feline Luekemia Virus - FeLV)، در سراسر دنیا یافت می شود. این ویروس از طریق مایعات بدن شامل آب هان، ادرار، و مدفوع، انتقال میابند، که گربه ها معمولا از طریق گربه ی دیگری که نظافت می کنند یا با آن از یک ظرف استفاده می کنند به ان مبتلا می شوند. عفونت با FeLV معمولا به خودی خود به مرگ ختم نمی شود. بسیاری گربه ها با خوش شانسی وارد دوره ی سختی می شوند و تمام زندگی خود کاملا سلامت به نظر خواهند رسید، اما برای برخی اینطور نیست. پس از دوره ی تاخیری که گاهی به ماه ها یا حتی سال ها می انجامد، بیماری به شرایط مختلفی پیشرفت می کند: لنفوم (Lymphoma)، کم خونی (Anemia)، یا کاهش توان دفاعی که به بیماری ثانویه منجر می شود.

 

اثرات منفی چطور؟

هیچ دارو یا تزریقی فاقد حد اقل مقدار جزیی مشکل نیست، اما ما به واکسیناسیون ادامه می دهیم به دلیل آنکه در بیشتر مواقع مشکل در برابر خطر بسیار ناچیز است. پیش آمد های اثرات مضر روی داده در گربه ها کمتر از نیم درصد گزارش شده اند، و اکثرا ضعیف هستند و خود به خود رفع می شوند: بی حالی، تب گذرا، و التهابات محلی. آنافیلاکسی (Anaphylaxis) و مرگ خوشبختانه بسیار ناچیز هستند، 1 در هر 10000 واکسن.

واکسن مرتبط با سارکوم (Sarcomas)، یک سرطان کند رشد و تهاجمی ناحیه ای که با تزریقات مرتبط است، تقریبا با همان درجه از روی دادن های آنافیلاکتیک اتفاق می افتد. برای گربه های فاقد سابقه ی حساسیت به واکسن، خطر سارکوم معمولا در برابر خواص واکسن های اصلی کنار می رود. صاحبان حیوانات خانگی می توانند با برسی ناحیه ی تزریق برای تورم پس از واکسیناسیون خطر آن را به حد اقل برسانند. اگر اندازه ی ورم ها بیش از 2سانتی متر باشند، بیش از سه ماه باقی بمانند، یا پس از یک ماه بعد از انجام واکسیناسیون رشد کنند، باید بایوپسی و بررسی شوند. اگر به موقع مورد توجه قرار گیرند، جراحی معمولا موثر خواهد بود.

 

نتیجه گیری

بسیاری از عوامل می توانند در ابتلای گربه به یک بیماری عفونی تاثیر گزار باشند، که به همین دلیل یک سابقه ی پزشکی کامل برای مراقبت توصیه شده از هر گربه ضروری است. چنین عواملی شامل سن و سابقه ی پزشکی گربه، مقدار احتمال در معرض پاتوژن قرار گرفتن آن ها، شدت بیماری ایجاد شده توسط پاتوژن، و اینکه آیا گربه پیش از این واکسیناسیون شده باشد یا نه، می باشند. اگر خواص بیشتر از احتمال واکنش بد برای گربه، گربه باید واکسیناسیون شود.

با این توصیه ها به عنوان نقطه ی آغاز، شما می توانید در رابطه با سبک زندگی گربه یتان و عوامل خطر آفرین با دامپزشک خود صحبت کنید، تا یک پروتکل بهینه و مخصوص برای دوست پشمالوی خود تعیین کنید.

 

منبع: PetMD

کار هایی که توسط آن ها عمر سگ خود را کوتاه می کنید - قسمت 1

با پرهیز از این موارد، به سگ خود کمک کنید تا طولانی تر زندگی کند. 

به عنوان صاحبان حیوانات خانگی، ما می خواهیم تا تصور کنیم که برای سگ های خود یک زندگی سلامت و شاد را فراهم می کنیم. به آن ها غذای با کیفیت می دهیم، به آن ها عشق می ورزیم، و هر وقت که زمان پیدا کنیم توپ را برای آن ها پرتاب می کنیم. اما موارد بسیار دیگری وجود دارند که برای بزرگ کردن یک توله ی سلامت باید رعایت نمود. و گاهی اوقات سبک زندگی پر مشغله ی ما باعث می شود تا برخی معیار ها ساده را که می توانند عمر سگمان را طولانی تر کنند نا دیده بگیریم.

اما خبر خوب این است که همه این ها جبران شدنی هستند و هیچوقت دیر نیست تا سطح مراقبت از حیوان خانگی خود را افزایش دهیم. پتس 360 (Pets360) از تعدادی دامپزشک با تجربه نظرشان را در رابطه با اشتباهاتی که ممکن است ما ناخواسته مرتکب شویم و عمر حیوان خود را کاهش دهیم پرسیده است:

 

 

به سگ خود اجازه می دهید که زیادی اضافه وزن پیدا کند

به نقل انجمن جلوگیری از چاقی حیوانات خانگی، تقریب حدود 53 درصد سگ ها در سال گذشته اضافه وزن داشته اند. به علاوه، انجمن در یافته که 95 درصد صاحبان آن ها به اشتباه تصور می کنند که سگ آن ها در وزن طبیعی قرار دارد. به گفته ی دکتر شری براون (Dr. Shari Brown) دامپزشکی در چساپیک ویرجینیای آمریکا، اجازه دادن به سگتان برای اضافه وزن پیدا کردن نه تنها عمر او را کاهش می دهد بلکه از کیفیت زندگیش نیز می کاهد. او می گوید:

"مردم درک نمی کنند که سگ ها غذا را مانند ما تجزیه و هضم نمی کنند"

برای مثال، هنگامی که یک سگ 1 انس (28.35 گرم) پنیر چدار می خورد، با خوردن یک و نیم همبرگر یا 3 شکلات توسط انسان برابری می کند. و این تنها غذای انسان ها نیست که مساله ایجاد می کند – به بعضی سگ ها خیلی ساده بیش از حد غذای سگ یا تشویقی داده می شود. دکتر براون می افزاید:

"من به صاحبان می گویم هر تشویقی را برابر با یک شکلات حساب کنید. آیا شما به فرزند خود در یک روز 8 شکلات می دهید؟ فکر نمی کنم."

راح حل: دکتر براون توصیه می کند مقدار غذای انسان ها را به توله ی خود محدود کنید و اطمینان حاصل کنید که به درستی خوراکی های او را زیر نظر دارید. او همچنین پیشنهاد می کند صاحبان حیوان خانگی برنامه روزانه ی ورزش حیوان خانگی خود را افزایش دهند، حتی اگر این به معنی خلاقیت به خرج دادن باشد. دکتر براون می گوید:

"اگر بیرون سرد است یا صاحب حیوان نمی تواند زیاد ورزش کند، قلاده ی شگ خود را به گردن او بیاندازید و او را در حیاط خانه یا داخل چند دور بگردانید. هر چیزی که باعث تحرک او می شود."

اگر وزن باز هم تغییری نمی کند، با دامپزشک خود مشورت کنید، شاید او بخواهد تا شما حیوان خود را در یک برنامه ی رژیمی قرار دهید. حیوان شما همچنین می تواند از یک مشکل پنهان دیگر مانند کم کاری تیروئید (Hypothyroidism) یا نشانگان کوشینگ (Hyperadrenocorticism) رنج ببرد، که باعث اضافه وزن او می باشد.

 

نادیده گرفتن سلامت دهان و دندان

بیماری پریودنتال یا بیماری لثه (Periodontal Disease)، یک مشکل رایج در سگ هاست. بر اساس گزارش انجمن انسانی آمریکا، دامپزشکان تخمین می زنند که 85 درصد سگ های بالای 5 سال از این مشکل رنج می برند، که پس از جمع شدن غذا و باکتری در اطراف لثه و تشکیل پلاک دندانی گسترش می یابد. یک تجمع باکتری دهانی می تواند در نهایت به بسیاری مشکلات در سلامتی برای حیوان شما منجر شود، از قبیل مشکلات دریچه ی قلب، و عفونت های داخل کلیه.

راح حل: دکتر جف وربر (Dr.Jeff Werber)، صاحب گروه گروه دامپزشکی قرن در لس آنجلس کالیفرنیا پیشنهاد می کند، یک مسواک تهیه کنید و دندان های سگ خود را هر وقت که می توانید مسواک بزنید.

او توضیح می دهد:

"آن قدر ها سخت نیست تا دندان سگ خود را مسواک بزنید (مسواک های انگشتی خیلی راحت کار می کنند)، و همینطور اسباب بازی های جویدنی و استخوان هایی هستند که به کاهش پلاک دندانی کمک می کنند، همینطور هم افزودنی های آب که سلامت دهانی را حفظ می کنند."

او می گوید، همچنین ایده ی خوبی است که حد اقل یک بار در سال برای نظافت تخصصی دهان از دامپزشک خود وقت بگیرید.

 

 

از قلم انداختن چکاپ های سالیانه

در حالی که بردن سگتان سالیانه به دامپزشک می تواند درد سر باشد، انجام آن می تواند جان او را نجات دهد. دکتر براون که بر اهمیت ملاقات سالیانه ی دامپزشک حتی برای سگ هایی که سالم به نظر می رسند تاکید دارد می گوید

"حتی اگر سگ شما طبیعی رفتار می کند، چیزی در داخل می تواند در حال اتفاق باشد."

و در مورد سلامت سگ زمان می تواند غنیمت باشد. دکتر براون می افزاید:

"در برخی شرایط، هنگامی که نشانه ها ظاهر می شوند، دیگر کاری نمی تواند انجام داد. اما اگر به موقع درمان شروع شود، می تواند به کیفیت و کمیت زندگی سگ کمک کند."

راح حل: متخصصان، از جمله براون، پیشنهاد می کنند تا توله ی خود را یک یا دو بار در سال (مخصوصا برای سگ های مسن تر از 7 سال) معاینه ببرید. اگر شکلی در گذشته وجود داشته، صاحبان حیوان باید برای آزمایش خون سالیانه حیوان درخواست کنند. دکتر وربر همچنین صاحبان حیوانات را به واکسیناسیون به موقع توصیه می کند می کند، تا آن ها را از هاری (Rabies)، هاری سگ سانان (Canine Distemper)، پاروویروس (Parvovirus)، عفونت آدنوویروس (Adenovirus)، ویروس پاراآنفلوآنزا (Parainfluenza) و بوردتلا (Bordetella) محافظت کند.

 

منبع: PetMD

10 نکته که متخصصین دامپزشکی می خواهند شما آن ها را بدانید

این ساده نیست که همیشه از موارد مرتبط با سلامتی خودتان با خبر باشید، پس دانستن آنچه که برای حیوان خانگی شما درست است ممکن است که کمی پیچیده به نظر برسد.

همراهان کوچک خود را با این 10 نکته که متخصصان می خواهند بدانید، سلامت و خوشحال نگه دارید.

1.       چکاب های منظم حیاتی هستند

درست مانند شما، حیوان خانگی شما نیز می تواند مشکلات قلبی پیدا کند یا آرتروز و دندان درد بگیرد. بهترین راه برای جلوگیری از چنین مشکلاتی یا آگاهی یافتن به موقع از آن ها مراجعه ی سالانه دامپزشک می باشد.

دکتر کارا ام برنز (Kara M. Burns, MS, Med, LVT) رئیس آکادمی متخصصین تکنسین های تغذیه، می گوید: "چکاب های منظم تنها و بهترین راه برای سلامت نگه داشتن حیوانات خانگی می باشند".

دامپزشک ایالت ارجئون، ماریا جی مک جورج (Maria J. McGeorge, DVM) می گوید: مراجعه های سالیانه به دامپزشک باید با کنترل وزن و تغذیه همراه باشد، همچنین انجام کلیه ی واکسیناسیون های توصیه شده، کنترل انگل، کنترل دهانن و دندان، و آزمایش سلامت نیز باید در نظر گرفته شوند.

2.       عقیم و خنثی کردن حیوان خانگی

8 تا 10 ملیون حیوان خانگی سالیانه در آمریکا سر از پناه گاه های حیوانات در می آورند. بعضی گم شده اند، بعضی رها و بعضی دیگر بی خانه می باشند.

یک راه برای پرهیز از اضافه کردن بر آن عدد عقیم و خنثی کردن گربه ها و سگ ها می باشد. این یک روندی است که می توان آن را از سن شش تا هشت هفتگی انجام داد.

عقیم و خنثی کردن تنها تعداد حیوانات خانگی ناخاسته را کاهش نمی دهد؛ بلکه فواید ممکن دیگری نیز برای حیوان خانگی شدما به دنبال خواهد داشت. تحقیقات نشان داده اند که این مطلب باعث کاهش احتمال برخی سرطان ها می شود، و خطر گم شدن حیوان را در اثر دنبال کردن کم می کند.

3.       جلوگیری از انگل ها

کک ها رایج ترین انگل های خارجی هستند که می توانند به حیوان خانگی شما سرایت کنند، و نیز می توانند به تحریک پوست، ریزش مو، قسمت های حساس، و عفونت منجر شوند. کک ها همچنین می توانند باعث ورود انگل های دیگر به داخل گربه و یا سک شما شوند. تنها چیزی که نیاز است آن است که حیوان خانگی شما یک کک را ببلعد، و این می تواند به کرم پهن منجر شود، رایج ترین انگل داخلی که سگ ها و گربه ها به آن دچار می شوند.

مک جورج می گوید: جلوگیری سالیانه کلید این مشکل است. او نیز به کنترل سالیانه ی کک و انگل روده، همچنین کرمقلب (HeartWorm) در نواحی بومی، توصیه می کند.

به دلیل اینکه برخی از داروهای انگل برای سگ ها ساخته شده اند و می توانند برای گربه ها خطرناک باشند، با دامپزشکی خود مشورت کنید تا حیوان خانگی عزیز خود را بدون کرم و انگل و دیگر چیز ها نگه دارید.

4.       نگه داشتن در یک وزن سلامت

بسیاری از گربه ها و سگ ها در ایالات متحده اضافه وزن دارند یا چاق هستند. و درست مانند مردم، اضافه وزن در حیوانات خانگی نیز با خطر هایی شامل دیابت، آرتروز و سرطان همراه است.

دکتر داگلاس می گوید: غذا دادن اضافی بزرگترین دلیل چاقی می باشد. او همچنین می افزاید: تمیز نگه داشتن (کوتاه کردن مو) حیوانات خانگی بر عمر آن ها می افزاید.

به دلیل آنکه حیوانات خانگی نیاز به کالری کمتری از آنچه که ما تصور آن را می کنیم دارند – به کمی 185-370 کالری در روز برای یک سگ کوچک و کم تحرک؛ تنها 240-350 کالری روزانه برای یک گربه ی 10 پندی (حدود 4.5 کیلوگرم) – با دامپزشکی خود صحبت کنید، زیرا آن ها می توانند توصیه ی غذایی بر حسب سن، وزن، و سبک زندگی حیوان خانگی شما داشته باشند.

5.       واکسیناسیون مرتبط داشته باشید

برای سلامتی بهینه، حیوانات خانگی، به واکسیناسیون مرتب بر علیه بیماری های رایج مانند هاری، بد خلقی، لوکیمیای گربه سالان و هپاتیت سگی نیاز دارند.

مک گورگ می گوید: تعداد دفعاتی که گربه و یا سگ شما نیاز به واکسیناسیون دارد بستگی به سن، سبک زندگی، سلامتی و خطر ها دارد، پس با دامپزشکی خود در این رابطه مشورت کنید تا از واکسیناسیون مناسب حیوان خانگیتان مطلع شوید.

6.       یک محیط غنی را فراهم آورید

دکتر تونی بافینگتون (C.A Tony Buffington, DVM, PhD) متخصص علوم تغذیه در مرکز علوم دامپزشکی کلمبوس در دانشگاه ایالت اهایو می گوید محیط غنی یک راه دیگر برای سلامتی بلند مدت و رفاه گربه سال و سگ است.

حیوانات خانگی به محرکات ذهنی نیاز دارند، که می تواند به معنی راه بردن، جاهایی برای چنگ انداختن، لبه های پنجره، و  یا اسباب بازی برای گربه ی شما باشد. به معنی وقت بازی برای شما می باشد، که نه تنها ماهیچه های حیوان خانگی شما را در کار نگه می دارد و کسلی را دور می کند، بلکه رابطه ی شما را با همراه چهار پای خود قوی تر می کند.

7.       میکروچیپ شناسایی در حیوان خانگی

نبود شناسایی به این معنی است که تنها 14% حیوانات خانگی راه خود را به خانه پیدا می کنند. خوشبختانه برنز می گوید "میکروچیپ به حیوان امکان بازگشت به خانواده را می دهد"، اهمیتی ندارد که چه مقدار از خانه دور است.

به اندازه ی یک دانه ی برنج، در کمتر از یک ثانیه یک میکروچیپ کوچک در زیر پوست قرار می گیرد. به باتری نیازی ندارد و  می تواند توسط دامپزشکی یا مرکز کنترل حیوانات در عرض چند ثانیه اسکن شود. مطمئن شوید که ID را با سازنده ی چیپ ثبت کنید.

8.       حیوانات خانگی نیز نیاز به مراقبت دهان و دندان دارند

درست مثل شما، حیوان خانگی شما نیز می تواند از بیماری لثه، از دست دادن دندان و دندان درد رنج ببرد. و درست همانند شما مسواک زدن مرتب و تمیز کردن دهان به قموی و سلامت نگه داشتن دندان های حیوان خانگی شما کمک می کند.

ونسا داگلاس می گوید "بیماری دندان یکی از قابل جلوگیری ترین بیماری ها در حیوانات خانگی می باشد"، "با این وجود بسیاری از مردم به درون دهان حیوان خانگیشان نگاه نمی کنند"

تخمین زده شده که 80% سگ ها و 70% گربه ها قبل از سن سه سالگی نشانه هایی از بیماری دندان نشان می دهند که به آبسه، دندان شل شده، و درد های مزمن منجر می شوند. داگلاس می گوید به علاوه ی نظافت مرتب دندان توسط دامپزشکی شما "می توان با مراقبت دهان توسط صاحبان از بیماری های دوره ای جلوگیری کرد". مراقب صاحب شامل مسواک زدن، شستشوی دهان، و پاداش های دندانی باشند.

9.       هرگز به حیوانات خانگی دارو های انسانی ندهید

دامپزشک جورجیایی جین ساننفیلد (Jean Sonnenfield, DVM) می گوید: داروهای تولید شده برای انسان ها می توانند حیوان خانگی شما را بکشند. در حقیقت در سال 2010، ASPCA دارو های انسانی را در لیست 10 سم حیوانات خانگی قرار داده است.

NSAID ها مشابه ایبوبروفن و ناپروکسن مجرمین اصلی مسموم کردن حیوانات خانگی می باشند، اما داروهای ضد افسردگی، ضد یبوست ها، شل کننده ها ماهیچه، و استامینوفن تنها تعداد کمی از دارو های انسانی هستند که خطر سلامتی برای حیوانات خانگی ایجاد می کنند. دارو های انسانی می توانند به کلیه ها صدمه بزنند، به تشنج منجر شوند، و باعث سکته ی قلبی در سگ ها و گربه ها باشند.

اگر متوجه شدید که حیوان خانگی شما دارو و یا دارو های شما را مصرف کرده حتما آن را به دامپزشک خود نشان دهید.

1.   نگه دارنده ی درست در داخل وسیله ی نقلیه

شما کمربند های خود را به منظور امنیت در داخل ماشین می بندید، پس حیوان خانگی شما چطور؟ داگلاس می گوید: حیوانات خانگی باز در داخل ماشین یک عامل حواس پرتی راننده می باشند، و می توانند راننده و حیوان خانگی را در معرض صدمات جدی یا بدتر از آن قرار دهند، او می افزاید: به منظور نگه داری امن حیوانات در ترانسیت:

• هرگز اجازه ندهید که حیوان خانگی در صندلی جلو صفر کند، جایی که می توانند در خطر صدمات جدی یا مرگ بر اثر باز شدن ایر بگ ها قرار گیرند.
• اجازه ندهید تا سگ ها با سرشان خارج از پنجره یا بدون افسار در پشت وانت در ماشین باشند. هر دو می توانند باعث پرتاب شدن آن ها به خارج از ماشین در صورت حرکت یا تصادف باشند.
• داگلاس برای امن نگه داشتن حیوانات پیشنهاد می کند گربه ها را در داخل جای خود قرار دهید و سپس آن را توسط کمربند محکم کنید. برای سگ ها، قابلیت نصب مهار به کمربند وجود دارد یا نگه داری آن ها در لانه ی محکم شده.

منبع: Pets.WebMD