پنج واکسنی که گربه ی شما بیشتر از همه نیاز دارد

وقتی که به طب و پزشکی می رسیم، دیگر یک راح حل کلی وجود ندارد که برای همه مناسب و پاسخگو باشد. مخصوصا هنگامی که راجع به توصیه های مرتبط با مراقبت از گربه سان خود سخن می گوییم. توصیه های واکسیناسیون جزو بحث بر انگیز ترین مباحث دامپزشکی می باشند، و وقتی که از اطلاعات تداخلی و تاثیرات منفی آن ها سخن به میان می آید به راحتی می توان دست پاچه و گمراه شد.

بیایید با خود رو راست باشیم: ایمنی شناسی مبحث پیچیده ای است، و واکسن ها برای بیماری های مختلف همگی از جهاتی که چقدر موثر هستند، بیماری هایی که آن ها در برابر آنان محافظت می کنند چقدر رایجند، و آیا فواید مصرف آن ها از ریسک هایشان بیشتر هستند، تفاوت دارند.

 

راهنمای واکسیناسیون های گربه

خوشبختانه برای دوست داران گربه، برخی از سخت کوش ترین دامپزشکان و دانشمندان دنیا وظیفه ی خود می داند تا به صورت منظم به بررسی تحقیقات بپردازند، و ما را نه بر اساس چیز هایی که در گذشته تصور می کردیم یا انجام می دادیم، بلکه بر اساس اسناد روز راهنمایی کنند. این دستور عمل ها، که توسط انجمن پزشکان گربه سانان آمریکا (American Association of Feline Practitioners) در سال 2013 منتشر شده اند، در میان یکی از مطمئن ترین و مورد استفاده ترین دستور عمل ها در این زمینه هستند. آن ها  واکسن های موجود در حال حاظر را به دو دسته تقسیم نموده اند: واکسن های اصلی و واکسن های فرعی (غیر اصلی).

 

واکسن های اصلی برای گربه ها

واکسن های اصلی آن هایی هستند که برای تمیمی گربه ها تجویز شده اند، بدون ارتباط با جایی که ان ها زندگی می کنند یا شرایطی که در آن قرار دارند. این واکسن ها از این قبیلند: پنلوکوپنی گربه سانان (Feline Panleukopenia - FPV)، هرپس ویروس گربه سانان1 (Feline Herpesvirus-1 – FHV-1)، کلیسی ویروس گربه سانان (Feline Calicivirus - FCV).  این بیماری ها بسیار مسری هستند، در سراسر دنیا یافت می شوند، برای گربه هیا جوان بسیار خطرناک می باشند، و واکسن های آن ها بسیار مقاوم و کم خطر قلمداد می شوند. به این دلایل تمامی گربه های می بایست این واکسن های اصلی را دریافت کنند.

 

واکسن FPV

پنلوکوپنی گربه سانان، همچنین با نام پروو ویروس گربه (Feline Parvovirus)، یک بیماری بسیار مسری به همراه مرگ و میر بالا در بچه بچه گربه ها می باشد. در حالی که بیماری در ابتدا با کاهش انرژی و اشتها شروع می شود، با استفراغ و بیرون روش پیشرفت می کند. این ویروس همچنین گلبول های سفید را می کشد و گربه های جوان را بیشتر در معرض بیماری های آتی قرار می دهد.

 

واکسن FHV-1

هرپسویروس گربه ها، همچنین شناخته شده با نام ویروس رینوتراشیتیس گربه (Feline Rhinotracheitis Virus)، باعث نشانه های عفونت سطحی تنفسی مانند عطسه، بسته شدن و ترشحات بینی، و تورم ملتحمه می شود. در برخی موارد نیز می تواند باعث ایجاد مشکلات پوستی جوش مانند (Ulceration) و سینه پهلو (Pneumonia) شود. پس از آن که گربه از عفونت خارج می شود، ویروس می تواند در عصب ها به حالت خاموش در بیاید. در زمان های استرس، ویروس می تواند دوباره فعال شود، و گربه می تواند نشانه های عفونت را بی آنکه دوباره در معرض بیماری قرار گیرد نشان دهد.

 

واکسن FCV

کلیسی ویروس گربه سانان (Feline Calicivirus - FCV)، تعدادی مشکلات حیاتی ایجاد می کند که نشانه های عفونت فوقانی دستگاه تنفسی را از قبیل عطسه و ترشحات بینی، به همراه زخم های دهانی شامل می شود. باور شده که FCV با ژنژیویت (gingivitis) و استوماتیت (stomatitis)، التهاب های بسیار درد آور دندان و لثه، مرتبط می باشد. برخی اثرات سخت تر باعث ریزش مو و پوست پوست شدن بخش های دیگر بدن، همچنین هپاتیت و حتی مرگ می شوند.

 

دفعات واکسیناسیون های اصلی

بچه گربه های کوچکتر از 6 ماه بیشترین حساسیت را نسبت به بیماری های عفونی دارند، به همین دلیل ان ها در توجه اصلی واکسیناسیون توصیه شده قرار می گیرند. هدف آنتی بادی های مادرانه که از مادر به ان ها انتقال پیدا می کنند این است که تا حدودی از بچه گربه های جوان در برابر بیماری های عفونی مراقبت کنند، اما در عکس العمل  بدن نسبت به واکسیناسیون دخالت یا به کل آن را بی اثر می کنند. به همین دلیل، واکسیناسیون های اصلی اولیه ی بچه گربه ها هر 3-4 هفته انجام می شوند تا اینکه گربه به 16-20 هفتگی برسد و آنتیبادی مادرانه از بدن او خارج شود. برای بالغ ها که سابقه ی واکسیناسیون نا مشخص است، سری اولیه از دو دوز واکسن در فاصله ی 3-4 هفته ای ساخته می شود.

واکسن های اصلی می بایست پس از یک سال از سری اولیه تقویت شوند. جامعه ی علمی هنوز در حال دریافتن زمانی که این واکسن ها دوام می آورند است، پس هر سه سال یک بار پیشنهاد شده تا از محافظت اطمینان حاصل شود. گربه هایی که وارد شرایط استرس زا مانند پرواز می شوند، می توانند از واکسن های اصلی 7 تا 10 روز پیش از آن سود ببرند.

 

واکسن های غیر اصلی برای گربه ها

واکسن هایی که برای برخی گربه ها در برخی شرایط مناسب هستند واکسن ها فرعی یا غیر اصلی خوانده می شوند. این واکسن ها این ها هستند: هاری (Rabies)، ویروس لوکیمیای گربه سانان (Feline Luekemia Virus - FeLV)، ویروس نقص ایمنی گربه‌ سانان (Feline immunodeficiency virus)، کلامدو فیلای گربه ای (Chlamydophila felis)، بردتلا برونشیسپتیکا (Bordetella bronchiseptica)، پریتونیت عفونی گربه سانان (feline infectious peritonitis - FIP)، و درماتوفیت (Dermatophyte). در میان این ها تنها FeLV و هاری برای تمامی گربه های داخل خانه توصیه می شوند. واکسن هایی که در این لیست وجود ندارند توصیه نمی شوند.

 

واکسن هاری

هاری دارای اهمیت است نه تنها به دلیل آنکه بر گربه ها موثر می باشد، بلکه همینطور به دلیل اینکه برای انسان ها قابل انتقال و  کشنده می باشد. در حالی که گربه ها منبع اصلی این بیماری نیستند، آن ها ی توانند با گاز گرفتگی از هر پستاندار دچار آن شوند و ان را به دیگران منتقل کنند. پس از یک مرحله ی شیوع به مقدار میانگین دو ماهه، اثرات کلینیکی خشونت، سر درگمی، و مرگ به سرعت پیشرفت می کنند. هاری در سراسر دنیا وجود دارد و برای تمامی گربه ها توصیه شده است.

برنامه ی کلی واکسیناسیون هاری شامل یک دوز واکسن می باشد که در یک سال انجام می شود، پس از آن هر سه سال یک بار. قوانین محلی در رابطه با واکسن های هاری اکثرا بر این مقدار توصیه شده اولویت دارند؛ اگر در این مورد شک دارید با دامپزشک خود صحبت کنید. گربه هایی که به واکسن هاری عکس العمل (حساسیت) نشان می دهند نباید دوباره واکسیناسیون شوند.

 

واکسن FeLV

ویروس لوکیمیای گربه سانان (Feline Luekemia Virus - FeLV)، در سراسر دنیا یافت می شود. این ویروس از طریق مایعات بدن شامل آب هان، ادرار، و مدفوع، انتقال میابند، که گربه ها معمولا از طریق گربه ی دیگری که نظافت می کنند یا با آن از یک ظرف استفاده می کنند به ان مبتلا می شوند. عفونت با FeLV معمولا به خودی خود به مرگ ختم نمی شود. بسیاری گربه ها با خوش شانسی وارد دوره ی سختی می شوند و تمام زندگی خود کاملا سلامت به نظر خواهند رسید، اما برای برخی اینطور نیست. پس از دوره ی تاخیری که گاهی به ماه ها یا حتی سال ها می انجامد، بیماری به شرایط مختلفی پیشرفت می کند: لنفوم (Lymphoma)، کم خونی (Anemia)، یا کاهش توان دفاعی که به بیماری ثانویه منجر می شود.

 

اثرات منفی چطور؟

هیچ دارو یا تزریقی فاقد حد اقل مقدار جزیی مشکل نیست، اما ما به واکسیناسیون ادامه می دهیم به دلیل آنکه در بیشتر مواقع مشکل در برابر خطر بسیار ناچیز است. پیش آمد های اثرات مضر روی داده در گربه ها کمتر از نیم درصد گزارش شده اند، و اکثرا ضعیف هستند و خود به خود رفع می شوند: بی حالی، تب گذرا، و التهابات محلی. آنافیلاکسی (Anaphylaxis) و مرگ خوشبختانه بسیار ناچیز هستند، 1 در هر 10000 واکسن.

واکسن مرتبط با سارکوم (Sarcomas)، یک سرطان کند رشد و تهاجمی ناحیه ای که با تزریقات مرتبط است، تقریبا با همان درجه از روی دادن های آنافیلاکتیک اتفاق می افتد. برای گربه های فاقد سابقه ی حساسیت به واکسن، خطر سارکوم معمولا در برابر خواص واکسن های اصلی کنار می رود. صاحبان حیوانات خانگی می توانند با برسی ناحیه ی تزریق برای تورم پس از واکسیناسیون خطر آن را به حد اقل برسانند. اگر اندازه ی ورم ها بیش از 2سانتی متر باشند، بیش از سه ماه باقی بمانند، یا پس از یک ماه بعد از انجام واکسیناسیون رشد کنند، باید بایوپسی و بررسی شوند. اگر به موقع مورد توجه قرار گیرند، جراحی معمولا موثر خواهد بود.

 

نتیجه گیری

بسیاری از عوامل می توانند در ابتلای گربه به یک بیماری عفونی تاثیر گزار باشند، که به همین دلیل یک سابقه ی پزشکی کامل برای مراقبت توصیه شده از هر گربه ضروری است. چنین عواملی شامل سن و سابقه ی پزشکی گربه، مقدار احتمال در معرض پاتوژن قرار گرفتن آن ها، شدت بیماری ایجاد شده توسط پاتوژن، و اینکه آیا گربه پیش از این واکسیناسیون شده باشد یا نه، می باشند. اگر خواص بیشتر از احتمال واکنش بد برای گربه، گربه باید واکسیناسیون شود.

با این توصیه ها به عنوان نقطه ی آغاز، شما می توانید در رابطه با سبک زندگی گربه یتان و عوامل خطر آفرین با دامپزشک خود صحبت کنید، تا یک پروتکل بهینه و مخصوص برای دوست پشمالوی خود تعیین کنید.

 

منبع: PetMD

کار هایی که توسط آن ها عمر سگ خود را کوتاه می کنید - قسمت 2

نگاهی به دیگر نکات و موارد قابل توجه برای افزایش کیفیت و کمیت عمر حیوانات خانگی به ویژه سگ ها

فراهم نیاوردن ورزش روزانه

 

چون حیوان شما توی پارک چند روز پیش تنبلی می کرده، دلیل نمیشه تا مدت ها از ورزش دست برداره. به گفته ی دکتر کیم اسمیت (Dr.Kim Smyth)، دامپزشک مجموعه ی پت پلن، ورزش نه تنها به اندازه نگه داشتن وزن کمک می کند، بلکه تحریک ذهنی نیز برای سگ و توله ی شما فراهم می آورد. او همچنین توضیح می دهد نگهداشتن برنامه ی ورزشی حیوان شما به او روش سالمی را برای آزاد کردن انرژی می دهد.

راه حل: دکتر اسمیت می گوید:

"فعالیت پیدا کنید که شما و سگ شما از آن لذت خواهید برد و آن را به برنامه ی روزانه ی خود تبدیل کنید"، "به عنوان یک امتیاز دیگر، مردمی که همراه با حیوان خود به ورزش و فعالیت می پردازند، خود نیز سلامت تر هستند."

و اگر هم شما وقت ندارید تا سگ خود را به پارک مخصوص سگ ها یا مشابه آن ببرید، برنامه ی خود را ترکیب کنید. سگ خود را به پیاده روی در اطراف محل ببرید، یا در حیاط یا در خانه با او بازی کنید.

 

در معرض قرار دادن سگتان به دود دست دو سیگار

 درست مانند انسان ها، شش های خانواده ی سگ ها نیز با برخورد دود بر آن ها سازگار نیست. به گفته ی دکتر وربر، دود دست دو می تواند به شدت برای حیوانات خانگی زیان آور باشد، و هر گونه مشکلی را، مانند افزایش ریسک سرطان و مشکلات مضر تنفسی بیافریند.

راه حل: به وضوح روش برخورد با این مشکل این است که شما خودتان را از سیگار کشیدن دور نگه دارید. اما اگر این عادت برای سبک زندگی شما مهم است، ایده ی خوبی است که مطمئن شوید که این کار را دور از سگتان انجام می دهید. سگ خود را داخل بگزارید و به بالکن بروید تا سیگار بکشید.

 

فراموش کردن راجع به کرم قلبی، کک و کنه

این معیار ها به اندازه ی به یاد داشتن بو روز نگه داشتن سگ شما اهمیت دارند. دکتر پتریک ماهانی (Dr. Patrick Mahaney) از مجموعه ی طب سوزنی و سلامن حیوانات خانگی کالیفورنیا می گوید:

"کک، کرم قلب (Heartworm)، و کنترل کنه حیاتی می باشند"

این موجودات کوچک بیماری هایی را گسترش می دهند که برخی از آن ها می توانند زندگی را در خطر بیاندازند. خوشبختانه راه های پیشگیری زیادی توسط دامپزشک شما در دسترس می باشند – از قلاده ها تا پمادها و داروهای خوراکی و دهانی.

راه حل: دکتر ماهانی صاحبان حیوانات را  تشویق می کند تا تنها محصولات مورد تایید دامپزشک ها را تهیه کنند و از راهنماهای مقدار مصرفی پیروی کنند. دکتر وربر نیز پیشنهاد می کند تا صاحبان حیوانات تا زمان وعده ی درمان پیشگیرانه ی بعدی سگشان را در تقویم علامت گزاری کنند.

 

فشار آوردن زیاد بر بعضی نژاد ها

سگ های نژاد کوچک، همینطور نژاد های دماغ کوتاه (Brachycephalic)، نیاز های ورزشی متفاوتی نسبت به سگ های دیگر دارند. دکتر ماهانی می گوید برای مثال، انواع بولداگ های انگلیسی (English Bulldogs)، بولداگ های فرانسوی (French Bulldogs)، پکینگی (Pekingese)، و بوکسر (Boxer) نباید در گرمای زیاد ورزش کنند، زیرا می تواند برای آن ها خطر آفرین باشد.

راه حل: از صحبت با دامپزشک اطمینان حاصل کنید تا چه ورزش هایی و چه قدار برای نژاد سگ شما مناسب است. و اگر حس می کنید که سگ شما دارد به شما می گوید که ورزشی که برای او در نظر گرفته اید زیاد است به او گوش دهید. نشانه هایی از قبیل نفس نفس زدن بیش از حد، افتادن بر زمین در هنگام ورزش، و ضعف و خستگی به این معنی هستند که باید از ورزش دست بردارید و به سگ خود اجازه دهید تا استراحت کند.

 

دادن ته مانده های غذا به سگ

دکتر اسمیت می گوید:

"به علاوه ی اضافه کردن کالری های بیشتر (و اضافی) به رژیم غذایی سگتان، صاحبان حیوانات با دادن باقی مانده های چرب غذا خطر ایجاد پانکراتیت (Pancreatitis) را فراهم می آورند."

بسیاری از غذاهایی که انسان ها مصرف می کنند، در مقایسه با آنچه که حیوانات خانگی می بایست مصرف کنند از چربی و قند بالایی برخوردارند. به علاوه، برخی غذاهای انسانی – شامل سیر و شکلات – می توانند برای حیوانات خانگی سمی قلمداد شوند.

راه حل: اگر برای شما مشکل است تا به آن چشمان مظلوم ته بگویید، به سگ خود یک تشویقی سلامت مانند تکه های کوچک هویج یا سیب دهید. اگر سگ شما بر سر میز غذا التماس می کند، به او در اتاقی دیگر هنگامی که شما و خانواده ی شما غذا مصرف می کنند غذایش را دهید تا غذا دادن های زیر میزی را کاهش دهید. صاحبان حیوانات خانگی همچنین می بایست وقت بگزارند تا خود را با غذاهایی که می توانند برای سگ ها خطرناک باشند آشنا کنند.

 

اجازه دادن به سگ برای رفتن به خارج از خانه بدون نظارت

دادن اجازه به سگ برای آزادانه گشتن، در را به یک دنیای بزرگ اتفاقات تلخ باز می کند. دکتر وربر می گوید:

"ماشین ها، کایوت ها و شکارچی های دیگر، مردم بی پروا، همگی آن بیرون هستند. به سگ خود اجازه ندهید تا در کوچه ها و خیابان آزادانه بچرخد، حتی اگر آن ها نشان و میکروچیپ داشته باشند"

راه حل: دکتر وربر می گوید سگ خود را همیشه وقتی که او را در بیرون راه می برید در بند داشته باشید. اگر او را به پارک می برید صاحب مسئولیت پذیر باشید و از زیر نظر داشتن بازی های او اطمینان حاصل کنید. و اگر کایوت با یک شکارچی حیوان میبینید سگ خود را به سرعت از آن شرایط خارج کنید.

 

اجتماعی نکردن سگ

دکتر وربر می گوید سگ هایی که نمی توانند اجتماعی شوند، از زندگی سهمی مانند همتاهای خوشحال و اجتماعی خود نخواهند داشت. او می افزاید:

"آن ها اکثرا مسائل اضطرابی و مرتبط با ترس، حتی مشکلات پوستی ایجاد می کنند و از راه رفتن به آن اندازه لذت نخواهند برد"

او توضیح می دهد

"به همان شکل سگی که هیچ رابطه ای با انسان ندارد و، هیچ لذت و وقت بازی نخواهد داشت و افسردگی خواهد گرفت."

راه حل: سگ خود را در سنین پایین (هنگامی که تمام واکسیناسیون او انجام شده و کاملا توسط دامپزشک چک شده است) به کلاس های آموزشی ببرید و دیدار با سگ های دیگر تا او بتواند سگ های دیگر را بشناسد. به سگ خود اجازه دهید تا بایستد و با سگ های دیگر در راه ملاقات داشته باشد یا در حیاط خود میزبان سگ های دیگر باشید تا بتوانند با هم بازی کنند.

 

عقیم نکردن

متخصصان مانند دکتر ماهانی بر این عقیده هستند که چشم پوشی کردن از عقیم نکردن سگ می تواند برای سلامت سگ شما خطر آفرین باشد. او توضیح می دهد:

"عقیم کردن هنوز بهترین راه برای تضمین دوری از خطر تعدادی از سرطان ها است، بماند که مشکلات رفتاری بسیاری در سگ ها نیز در تاثیر از آن هستند"

دکتر وربر می گوید به علاوه، هر دوره و سیکلی که سگ ماده وارد آن می شود او را در معرض سرطان پستان قرار می دهد. نر های دست نخورده نیز بیشتر احتمال دچار شدن به سرطان های پروستات و بیضه وجود خواهد داشت تا همتاهای عقیم شده.

راه حل: شما می تواند وقت عقیم سازی از دامپزشک محل خود بگیرید. اگر هزینه مد نظر هست، کلینیک های زیادی وجود دارند که این کار را با هزینه ی بسیار پایین انجام می دهند؛ با پناه گاه و یا کلینیک های دامپزشکی محل خود تماس بگیرید تا بپرسید که در چه روز آن ها برنامه های مخصوص این کار را دارند. و در رابطه با اینکه این عمل چه زمانی باید انجام شود، دستور عمل های مختلفی برای نژاد های مختلف وجود دارند. دکتر ماهانی می گوید:

"تغییراتی در رابطه با سگ های نژاد بزرگ وجود داشته و اینکه چه موقع بهترین زمان است، به همین خاطر شما می بایست این مساله را با دامپزشک خود مطرح کنید."

 

منبع: PetMD

کار هایی که توسط آن ها عمر سگ خود را کوتاه می کنید - قسمت 1

با پرهیز از این موارد، به سگ خود کمک کنید تا طولانی تر زندگی کند. 

به عنوان صاحبان حیوانات خانگی، ما می خواهیم تا تصور کنیم که برای سگ های خود یک زندگی سلامت و شاد را فراهم می کنیم. به آن ها غذای با کیفیت می دهیم، به آن ها عشق می ورزیم، و هر وقت که زمان پیدا کنیم توپ را برای آن ها پرتاب می کنیم. اما موارد بسیار دیگری وجود دارند که برای بزرگ کردن یک توله ی سلامت باید رعایت نمود. و گاهی اوقات سبک زندگی پر مشغله ی ما باعث می شود تا برخی معیار ها ساده را که می توانند عمر سگمان را طولانی تر کنند نا دیده بگیریم.

اما خبر خوب این است که همه این ها جبران شدنی هستند و هیچوقت دیر نیست تا سطح مراقبت از حیوان خانگی خود را افزایش دهیم. پتس 360 (Pets360) از تعدادی دامپزشک با تجربه نظرشان را در رابطه با اشتباهاتی که ممکن است ما ناخواسته مرتکب شویم و عمر حیوان خود را کاهش دهیم پرسیده است:

 

 

به سگ خود اجازه می دهید که زیادی اضافه وزن پیدا کند

به نقل انجمن جلوگیری از چاقی حیوانات خانگی، تقریب حدود 53 درصد سگ ها در سال گذشته اضافه وزن داشته اند. به علاوه، انجمن در یافته که 95 درصد صاحبان آن ها به اشتباه تصور می کنند که سگ آن ها در وزن طبیعی قرار دارد. به گفته ی دکتر شری براون (Dr. Shari Brown) دامپزشکی در چساپیک ویرجینیای آمریکا، اجازه دادن به سگتان برای اضافه وزن پیدا کردن نه تنها عمر او را کاهش می دهد بلکه از کیفیت زندگیش نیز می کاهد. او می گوید:

"مردم درک نمی کنند که سگ ها غذا را مانند ما تجزیه و هضم نمی کنند"

برای مثال، هنگامی که یک سگ 1 انس (28.35 گرم) پنیر چدار می خورد، با خوردن یک و نیم همبرگر یا 3 شکلات توسط انسان برابری می کند. و این تنها غذای انسان ها نیست که مساله ایجاد می کند – به بعضی سگ ها خیلی ساده بیش از حد غذای سگ یا تشویقی داده می شود. دکتر براون می افزاید:

"من به صاحبان می گویم هر تشویقی را برابر با یک شکلات حساب کنید. آیا شما به فرزند خود در یک روز 8 شکلات می دهید؟ فکر نمی کنم."

راح حل: دکتر براون توصیه می کند مقدار غذای انسان ها را به توله ی خود محدود کنید و اطمینان حاصل کنید که به درستی خوراکی های او را زیر نظر دارید. او همچنین پیشنهاد می کند صاحبان حیوان خانگی برنامه روزانه ی ورزش حیوان خانگی خود را افزایش دهند، حتی اگر این به معنی خلاقیت به خرج دادن باشد. دکتر براون می گوید:

"اگر بیرون سرد است یا صاحب حیوان نمی تواند زیاد ورزش کند، قلاده ی شگ خود را به گردن او بیاندازید و او را در حیاط خانه یا داخل چند دور بگردانید. هر چیزی که باعث تحرک او می شود."

اگر وزن باز هم تغییری نمی کند، با دامپزشک خود مشورت کنید، شاید او بخواهد تا شما حیوان خود را در یک برنامه ی رژیمی قرار دهید. حیوان شما همچنین می تواند از یک مشکل پنهان دیگر مانند کم کاری تیروئید (Hypothyroidism) یا نشانگان کوشینگ (Hyperadrenocorticism) رنج ببرد، که باعث اضافه وزن او می باشد.

 

نادیده گرفتن سلامت دهان و دندان

بیماری پریودنتال یا بیماری لثه (Periodontal Disease)، یک مشکل رایج در سگ هاست. بر اساس گزارش انجمن انسانی آمریکا، دامپزشکان تخمین می زنند که 85 درصد سگ های بالای 5 سال از این مشکل رنج می برند، که پس از جمع شدن غذا و باکتری در اطراف لثه و تشکیل پلاک دندانی گسترش می یابد. یک تجمع باکتری دهانی می تواند در نهایت به بسیاری مشکلات در سلامتی برای حیوان شما منجر شود، از قبیل مشکلات دریچه ی قلب، و عفونت های داخل کلیه.

راح حل: دکتر جف وربر (Dr.Jeff Werber)، صاحب گروه گروه دامپزشکی قرن در لس آنجلس کالیفرنیا پیشنهاد می کند، یک مسواک تهیه کنید و دندان های سگ خود را هر وقت که می توانید مسواک بزنید.

او توضیح می دهد:

"آن قدر ها سخت نیست تا دندان سگ خود را مسواک بزنید (مسواک های انگشتی خیلی راحت کار می کنند)، و همینطور اسباب بازی های جویدنی و استخوان هایی هستند که به کاهش پلاک دندانی کمک می کنند، همینطور هم افزودنی های آب که سلامت دهانی را حفظ می کنند."

او می گوید، همچنین ایده ی خوبی است که حد اقل یک بار در سال برای نظافت تخصصی دهان از دامپزشک خود وقت بگیرید.

 

 

از قلم انداختن چکاپ های سالیانه

در حالی که بردن سگتان سالیانه به دامپزشک می تواند درد سر باشد، انجام آن می تواند جان او را نجات دهد. دکتر براون که بر اهمیت ملاقات سالیانه ی دامپزشک حتی برای سگ هایی که سالم به نظر می رسند تاکید دارد می گوید

"حتی اگر سگ شما طبیعی رفتار می کند، چیزی در داخل می تواند در حال اتفاق باشد."

و در مورد سلامت سگ زمان می تواند غنیمت باشد. دکتر براون می افزاید:

"در برخی شرایط، هنگامی که نشانه ها ظاهر می شوند، دیگر کاری نمی تواند انجام داد. اما اگر به موقع درمان شروع شود، می تواند به کیفیت و کمیت زندگی سگ کمک کند."

راح حل: متخصصان، از جمله براون، پیشنهاد می کنند تا توله ی خود را یک یا دو بار در سال (مخصوصا برای سگ های مسن تر از 7 سال) معاینه ببرید. اگر شکلی در گذشته وجود داشته، صاحبان حیوان باید برای آزمایش خون سالیانه حیوان درخواست کنند. دکتر وربر همچنین صاحبان حیوانات را به واکسیناسیون به موقع توصیه می کند می کند، تا آن ها را از هاری (Rabies)، هاری سگ سانان (Canine Distemper)، پاروویروس (Parvovirus)، عفونت آدنوویروس (Adenovirus)، ویروس پاراآنفلوآنزا (Parainfluenza) و بوردتلا (Bordetella) محافظت کند.

 

منبع: PetMD

آیا چاق بودن گربه آنقدرها ضرر دارد؟

غذا دادن به گربه ی دارای اضافه وزن به طور همزمان هم آسان ترین و هم سخت ترین کار است. به استثنای تعداد کمی – مانند ماینکون (Maine Coon) در سمت بزرگتر و سیامیسی (Siamese) در سمت کوچکتر – وزن ایده آل برای اکثر گربه ها حدود 4.5 کیلوگرم می باشد.

بر خلاف سگ ها، ما اندازه ی یک گربه با وزن درست و مقدار کالری ای که او نیاز دارد را می دانیم. اما اجرای آن برنامه تقریبا غیر ممکن است. عادات غذایی گربه غذا دادن به وقت و منظم را بسیار دشوار می کند، خصوصا برای صاحبان کارمند، و متابولیزم منحصر به فرد گربه سال گوشتخوار می تواند گربه ی در رژیم را در خطر جدی مشکلات کلیوی قرار دهد. خانه های چند گربه ای هم که مشکلات افزون خاص خود را خواهند داشت.

چه مقدار کالری برای غذا دادن به گربه ی چاق

بی اثر از هر محاسبه که برای تعیین مقدار غذا برای دادن به گربه ی در رژیم انجام می دهیم، تقریبا یک مقدار کالری برای همه به دست می آید؛ 200-225 کالری در روز. این مقدار در صورت نیاز می تواند به 150 برسد. و این اهمیت دارد که پیش از آنکه کالری گربه ی خود را محدود کنید به یاد داشته باشید تا با دامپزشک خود مشورت کنید. ممکن است مشکلاتی برای گربه ی شما وجود داشته باشد که در تعیین مقدار کالری گربه ی شما دخیل باشند.

 

گربه ها در روز 8 بار می خورند

اگر می شد که آن ها مانند سگ ها غذا می خوردند و می توانستیم غذا دهی آن ها را منظم انجام دهیم و زیر نظر داشته باشیم خیلی خوب بود. اما اینطور نیست. گربه ها راحت ترند تا وعده های کوچک، 6 تا 8 بار در روز مصرف کنند، و هر بار حدود 30 کالری. غذای نیاکان ان ها نیز به همان اندازه بوده است؛ یک موش حدود 30 کالری ارزش دارد.

گربه های مدرن مانند نیاکان خود غذا می خورند، اما بدون شکار. تعداد کمی از صاحبان گربه ها وقت داند تا 6 تا 8 وعده ی روزانه را زیر نظر داشته باشند، و اجبار در غذا خوردن 2 و 3 وعده ای می تواند به تغذیه ی نامناسب منجر شود. همانطور که بسیاری از صاحبان گربه می دانند، گربه های کمی یک سوم تا یک چهارم پیمانه در یک وعده غذا می خورند.

 

استرس از رژیم می تواند بر کبد گربه تاثیر بگذارد

به عنوان گوشت خوار، متابولیزم گربه ها تکامل منحصر به فردی پیدا کرده است. کبد گربه پروتئین وعده ها را به انرژی، گلوکوز (قند بدن)، آمینو اسید و پروتئین هایی که بدن آن ها نیاز دارد تبدیل می کند. این پروسه به مقداری چربی از غذا، یا چربی از بخش های دیگر بدن نیاز دارد. کبد  معمولی گربه سطوح بالایی از چربی در حال کار را دارا می باشد.

گربه ها مصرف غذای خود را به دلایلی مانند پرواز، نگهدار های جدید، نقل مکان، استرس مراسم خاص خانوادگی یا ساخت و ساز، و از همه مهم تر تغییرات در مقدار و روش های غذا دهی – مانند تغییر غذا، مخصوصا به غذای رژیمی – کاهش خواهند داد. کاهش دریافت غذا به دریافت چربی از ماهیچه ها برای تجزیه ی آمینو اسید کبد منجر می شود. کبد حتی از قبل نیز چرب تر خواهد شد.

همان طور که این چرخه ی اشتباه ادامه پیدا می کند، یک کبد چرب، یا هپاتیک لیپودوسیس (hepatic lipidosis) می تواند رخ دهد. بدون رسیدگی به موقع این شرایط معمولا کشنده است. دوباره با دامپزشک خود پیش از قرار دادن گربه ی خود در رژیم غذایی مشورت کنید.

 

حقیقت: رژیم ممکن است دوام نیاورد

نا امید نشوید، اما این ها حقایقی هستند برای صاحبان گربه های دارای اضافه وزن که می خواهند آن ها را به وزن مناسب باز گردانند. پایدار و ثابت ماندن بر یک رژیم جدی می تواند پیچیده و دشوار باشد. در عمل بسیاری از گربه ها چاق و خوشحال باقی خواهند ماند... و به مرور زمان دیابت خواهند گرفت.

 

منبع: PetMD

ترجمه از نوشته ی دکتر تودر با عنوان چرا برخی گربه ها خوشحال و چاق باقی خواهند ماند.

4 توصیه ی نگهداری غذای حیوان برای سالم نگه داشتن گربه ی شما

پس از تهیه ی غذای با کیفیت خطری در سلامت که ممکن است حیوانات خانگی را تهدید کند، خراب شدن غذا پس از خرید به دلیل نگهداری نا مناسب آن می باشد. در اینجا راح حل این مشکل و تعدادی نکته ی دیگر را آورده ایم تا از سلامت شما و حیوان خانگی شما اطمینان بیشتری حاصل شود

 

1.       غذای استفاده نشده ی حیوان را در داخل ظرف درب دار نگه دارید

غذای خشک و تشویقی ها را در یک مکان سرد و خشک (زیر 21°C) نگهداری کنید. در صورت امکان، غذای خشک حیوان خانگی را در کیسه ی اصلی در داخل یک پلاستیک تمیز جدا و در دار نگه دارید تا بالای کیسه بسته بماند. همیشه ظرف نگهداری غذای حیوان را پیش از پر کردن دوباره شسته و خشک کنید. فایده ی دیگر نگهداری غذا در بسته ی خودش، قابلیت در نظر داشتن تاریخ انقضاء و اطلاعات مهم دیگر است که دانستن آن ها اهمیت دارد. اگر غذای حیوان تر هست (کنسرو، پوچ و غیره) از یخچال باید استفاده نمود.

 

2.       دست های خود را قبل و بعد از غذا مدیریت غذای حیوان بشویید

دکتر برندت دونهام (Bernadette Dunham) دامپزشک و مدیر بخش پزشکی دام سازمان بهداشت غذا و داروی ایالات متحده می گوید:

"ما همگی می دانیم که باید دست خود را قبل از آماده کردن و تهیه ی غذا بشوییم، اما چیزی که شاید ندانید آن است که پس از رسیدگی و غذا دادن به حیوان خانگی نیز باید این کار را انجام دهیم."

ششتشوی دستان با آب گرم و صابون حدود 30 ثانیه می تواند به جلوگیری از آلوده شدن غذای حیوانات توسط باکتری ها و میکرو ارگانیزم های دیگر مانند سالمونلا کمک کند. اگر غذا سهوا هم توسط میکرو ارگانیزمی که بیماری ایجاد می کند آلوده شده باشد، شستشوی دستان کمک می کند تا از بیمار شدن، و یا احتمالا شیوع پیدا کردن آن به دیگران توسط فردی که غذای حیوان را به او می دهد، جلوگیری شود.

 

3.       ظرف های غذای حیوان را نیز بشویید

شما قطعا هر روز از یک ظرف بی آنکه آن را بشویید چیزی نمی خورید یا نمی نوشید. پس همین اصل بر ظروف آب و غذای حیوان خانگی نیز صدق می کند. سازمان غذا و داروی آمریکا پیشنهاد می کند که ظرف غذای حیوان خانگی خود را پس از هر وعده و ظرف یا ظروف آب او را پس از هر یکی یا دو روز بشویید.

 

4.       غذای حیوان خانگی را پس از تاریخ انقضاء نگه داری ننمایید

تاریخ انقضای غذاهای سگ و گربه (که گاهی توسط "best by (بهترین زمان استفاده)" یا "use by (قبل از این تاریخ استفاده کنید)" به آن اشاره شده) برای امنیت و سلامتی حیوان شما ساخته شده اند. آن ها را معمولا در کنار یا زیر بسته های غذا یا کنسرو ها می توان یافت. از ریسک و خطر دادن غذای تاریخ مصرف گذشته به او خود خودداری کنید.

 

 

منبع: PetMD

10 نکته برای مسافرت ماشینی با سگ

مسافرت های با ماشین خیلی جالب هستند اما اگر سگ خود را همراه می برید، مواردی هستند که باید از پیش در نظر داشته باشید.

     

1. دامپزشک خود را ملاقات کنید تا اطمینان حاصل کنید که سگ شما در سلامتی کافی برای مسافرت قرار دارد، و از او راجع به شرایط ممکن بد حالی و استرس سگ در ماشین مشاوره بگیرید.

      2. از دامپزشک خود بپرسید که چند بار و چه مقدار آب و غذا در مسیر مسافرت باید به حیوان بدهید.

3. اطمینان حاصل کنید که سگ شما مشخصات و آی دی خوانا داشته باشد، و اگر از میکرو چیپ (جی پی اس ردیالبی و مشخصات) استفاده می کنین، به روز باشد.

      4. مطمئن شوید که هتل هایی که استفاده می کنید با سگ ها و حیوانات خانگی مشکلی نداشته باشند.

    5. در ابتدا با رانندگی های کوتاه مدت تمرین کنید تا سگ خود را به ماشین عادت دهید.

     

6. برای کنار زدن هر 2-3 ساعت برنامه ریزی کنید

      7. مقداری اضافی تر از کیسه های حمل فضولات، لوازم بهداشتی و نظافت، و هرچه غذای مخصوص یا دارویی که سگ شما نیاز دارد با خود ببرید.

 

      

8. از جعبه یا روش های دیگر برای محدود کردن سگ خود در ماشین برای پرهیز از تصادفات استفاده کنید. تا جایی که امکان دارد به سگ خود اجازه ندهید تا سر خود را از پنجره بیرون نگه دارد – قطعات و خرده های پرت شده می توانند به توله سگ ها صدمه بزنند.

       9. قبل از حرکت سگ خود را نرمش دهید، همچنین زمان های استراحت و توقف.

10. هرگز سگ خود را داخل ماشین تنها نگزارید.
 

منبع: PetFinder

10 دلیلی که گربه ها میو می کنند - به همراه ویدیو

بر اساس نویسنده ی کتاب "پاسخنامه رفتار گربه" آردن مور، "گربه ها قادرند حد اقل 30 نوع صدا تولید کنند، شامل 19 نوع از میوی ساده"

پس چرا گربه های میو می کنند؟ به ده ترجمه ی ممکن برای صحبت گربه توجه کنید:

        10. من صدمه دیده ام

اگر گربه ی شما ناگهان شروع می کند تا بیش از حد میو کند، او سریعا به دامپزشکی برای بررسی ببرید. میوی گربه ی شما می تواند معنی آن باشد که شاید مساله ای از لحاظ پزشکی وجود داشته باشد، مخصوصا وقتی که رفتار عادی نیست. توصیه ها در وب ام دی (WebMD) می گویند:

"بیماری های متعددی می توانند باعث شوند تا گربه احساس گرسنگی، تشنگی، یا درد کند، که همگی به میو کردن منجر می شوند."

9. فقط دارم می گم سلام

سایت جمعیت جلوگیری از آسیب به حیوانات آمریکا (ASPCA) می گوید: گاهی اوقات گربه به آدم خود وقتی که به خانه می آید میو می کند و گاهی حتی برای احوال پرسی هنگامی که در داخل خانه یکدیگر را می بینید.

8. غذا می خواهم

میوی "گشنمه" برای بسیاری از صاحبان گربه چیزی هست که با آن به خوبی آشنایی دارند. جین هرل (Jane Harrel)، بلاگنویس حیوانات خانگی می گوید:

"بسیاری از گربه های می دانند که چگونه صاحبان خود را مطلع کنند که وقت قضا رسیده" ، "گربه ی من موجودر حال میو میو کنان به دنبال من در تمام خانه می آید اگر کمی فکر کند که وقت غذا کمی عقب افتاده است"

7. به من توجه کن

گاهی گربه ها تنها برای توجه شما صحبت می کنند – و می دانند که میو کردن آن را فراهم می کند. بر اساس وب ام دی:

"گربه ها گاهی میو می کنند تا بازی را آغاز کنند، یا شما نوازششان کنید، یا با آن ها حرف بزنین"

6 بزار بیام تو

هرل می گوید:

"اگر یک در بسته باشد، گربه ها ممکن است میو کنند تا شما ان در را برایشان باز کنید"

، او ادامه می دهد:

"یک گربه دارم که هر وقت در اتاق خوابم را می بندم میو می کند. نمی خواهد که وارد شود، تنها با در بسته ی آن جا میونه ی خوبی ندارد"

5. گرممه

یک گربه ی ماده در گرما ممکن است به صورت ممتد ناله کند، مور اضافه می کند:

"یک دلیل دیگر خوب برای اسپری زدن"

4. استرس دارم

بر اساس وب ام دی، گربه هایی که در استرس و اضطراب هستند ممکن است از حالت عادی بیشتر سرو صدا کنند. ممکن است برای مثال متوجه این شده باشید که یک گربه در ماشین به سمت دامپزشکی بلند بلند میو می کند.

3. اعصابم خرابه

مور می گوید:

"گربه های تحریک شده ی عصبانی، اگر به اندازه ی کافی احساس تحدید کنند ممکن است جیغ بکشند،"

همچنین می افزاید این میو کردن های عصبانی ممکن است ممکن است به صورت زوزه نیز باشند.

2. نمی خواهم تنها باشم

بر اساس دانشکده ی دامپزشکی دانشگاه ایالت اوهایو آمریکا، هنگامی که برخی گربه ها برای مدت های طولانی تنها هستند، ممکن است مضطرب شوند یا بترسند و در میان کار های دیگر، زیاد میو کنند.

1. دارم پیر می شم

دکتر دامپزشک آرنولد پلوتنیک می گوید:

"پر سر و صدا شدن در میان گربه های مسن رایج است."

همان طور که گربه ها پیر می شوند ممکن است از فهم و قدرت فکر آن ها کاسته شود، که در شکل های مختلف از قبیل میو کردن های بلند خود را نشان می دهد.

البته هر صاحب گربه می داند که گاهی گربه ها به دلایل نامعلومی میو می کنند. شاید به خاطر اینکه آسمان ابی است، یا می خواهند که کانال تلویزیون را عوض کنید. چون گربه های می توانند صداهای متنوع ایجاد کنند، گربه ی شما می تواند برای موارد مختلف از صداهای مختلف استفاده کند. توجه به شرایطی که گربه ی شما میو می کند و صدا در می آورد می تواند به شما کمک کند تا دوست گربه سال خود را کمی بیشتر بشناسید.

 منبع: PetFinder

لینک ویدیو

10 نکته ی مهم برای تربیت سگ

 

1.       به سگ خود گوش دهید

 

یاد بگیرید تا به سگ خود گوش بدهید. اگر سگ شما در سختی قرار می گیرد تا سگ، حیوان یا انسان دیگری را ملاقات کند، اسرار نکنید تا سلام کند. او به شما می گوید که به دلیلی احساس خوبی ندارد، و شما باید به آن احترام بگزارید. پافشاری بر مطلب می تواند به مشکلاتی منجر شود که در ادامه با آن رو به رو خواهید شد.

 

2.       در محبت خود سخاوتمند باشید

 

بسیاری از مردم مشکلی ندارند تا در مورد نارضایتی خود با سگهایشان واضح باشند، اما، آن ها خیلی اوقات چیز های خوب را فراموش می کنند. اشتباه بزرگ! اطمینان حاصل کنید که به سگ خود موقعی که کار درست را انجام می دهد توجه کنید. به او اجازه دهید تا بداند چه موقع پسر خوبی بوده است. اونموقع زمانی است که باید در توجه و تحسین خود با سخاوت باشید. حتی مشکلی ندارد که کمی از حد بگذرد.

 

3.       آیا او دوستش دارد؟

 

اگر بر روی بسته نوشته شده که "تمامی سگ ها آن را دوست دارند" معنی آن را نمی دهد که سگ شما خود به خود از آن خوشش خواهد آمد. برخی سگ ها راجع به آنچه که می خورند بسیار وسواسی هستند. تشویقی های نرم و جویدنی معمولا برای سگ شما دلپسند تر هستند تا تشویقی های سخت و خشخاشی. هواس خود را به آنچه که او لذت می برد جمع کنید.

 

4.       به او بگویید که می خواهید او چه کند

 

هیچ مشکلی با آن وجود ندارد که به سگ خود بگویید "نه"، به جز اینکه این به او اطلاعات کافی نمی دهد. به جای آنکه به سگ خود "نه" بگویید، بگویید که چه می خواهید که انجام دهد. سگ ها خوب کلی گری نمی کنند، پس اگر سگ شما روی کسی می پرد تا به او سلام کند و شما به او نه بگویید، ممکن است بلند تر بپرد یا از سمت چپ بپرد به جای سمت راست. جایگزین بهتری این خواهد بود که بگویید "بشین". به او بگویید که می خواهید او چه کند تا از گمراهی پرهیز کنید.

 

5.       مداوم باشید

 

هر گاه که سگ خود را تمرین می دهید، مهم است تا هر چقدر که می توانید اعضای بیشتر خانواده را دخالت دهید تا همه در جریان باشند. وقتی که به سگ خود می گویید "برو پایین" وقتی که روی مبل می پرد و کس دیگری می گوید "نرو اون رو" و وقتی که کس دیگری به او اجازه می دهد که ان کار را انجام دهد، نباید از او انتظار داشت تا بیاموزد. تداوم کلید پیشرفت شماست.

 

6.       انتظار های واقع گرایانه داشته باشید

 

تغییر رفتار زمان بر است. شما باید انتظار های واقع گرایانه راجع به تغییر رفتار های سگتان، و اینکه چه مقدار طول خواهد کشید تا آن هایی را که دوست ندارید تغییر داد داشته باشید. معمولا رفتار هایی که برای سگ ها "معمولی" تلقی می شوند بیشترین زمان را می برند، مانند پارس کردن، کندن زمین و پریدن. و همچنین شما باید مدت زمانی را که سگ شما آن ها را انجام داده در نظر داشته باشید. برای مثال، اگر برای شما حدود 7 سال مهم نبوده که سگتان برای سلام کردن بر روی مردم می پرد و حالا تصمیم گرفته اید که دیگر دوست ندارید که او این کار را انجام دهد، تغییر آن رفتار بسیار طولانی تر طول خواهد کشید در مقایسه با زمانی که این مساله را در زمان توله بودن او رسیدگی کرده باشید. به یاد داشته باشید هرگز دیر نخواهد بود تا رفتاری را تغییر داد، تنها برخی بیشتر از دیگر زمان نیاز خواهند داشت.

 

7.       فواید دادن غذاهای با کیفیت را دست کم نگیرید

سگ خود را با رژیم غذایی با کیفیت و میزان مناسب پروتئین غذا دهید. اگر سگ شما بیشتر روز خود را صرف لم دادن در خانه می کند او را غذایی با مقدار پروتئین مصرفی سگ های گله ای که در کوهستان شبانه روز در حال گوسفند داری هستند ندهید. هزینه ای که معمولا صرف غذای درست و کیفیت مناسب برای سگ می کنید، پولی است که بعد ها برای دامپزشکی نیاز نخواهید داشت. یک پیشنهاد این است که برای رژیم غذایی مناسب با دامپزشک خود مشورت کنید.

 

8.       شما چیزی را دریافت خواهید کرد که باعث آن هستید، نه الزاما آن چیزی که می خواهید

 

اگر سگ شما رفتاری نشان می دهد که شما خوشتان نمی آید، احتمال زیادی وجود دارد که آن در گذشته تقویت شده. یک مثال خوب هنگامی است که سگ شما اسباب بازی ای می آورد و پارس می کند تا شما را تحریک کند که آن را پرتاب کنید. سگ شما یاد می گیرد که پارس کردن شما را وادار به کاری می کند که او می خواهد. شما می گویید "نه" و او حتی بیشتر پارس می کند. حالا تصور کنید که پرتاب هم بکنید! چون شما به او یاد داده اید که پا فشاری جواب می دهد، شما سگس خواهید داشت که هر بار چیزی می خواهد بسیار پارس می کند. راح حل؟ پارس او را نادیده بگیرید و به او چیزی را که می خواهید انجام دهد بگویید (مانند "بشین") پیش از آنکه اسباب بازیش را پرتاب کنید.

 

9.       تشویق در مقایسه با رشوه

 

مساله ی تشویقی گاهی با رشوه دادن یکی تصور می شود. در حقیقت، سگ ها کاری را انجام می دهند که نتیجه می دهد. اگر گرفتن تشویقی باعث می شود که او کاری انجام دهد که شما می خواهید، پس چرا که نه؟ شما همچنین می توانید از دنیای اطراف خود برای کمک استفاده کنید. هر عمل و عکس العملی که با سگ خود انجام می دهید یک موقعیت تربیتی است، پس در یاد داشته باشید، رفتار باید تشویق را فراهم کند، نه تشویق رفتار را.

 

1.   آزادی

 

به سگ خود اجازه دهید تا به آرامی آزادی دسترسی به  تمام خانه را پیدا کند. یک اشتباه رایجی که بسیاری از صاحبان سگ ها آن را مرتکب می شوند این است که به سگ خود خیلی سریع و بیش از حد آزادی می دهند. این به راحتی می تواند به تصادفاتی در رابطه با تربیت خانگی و جویدن های مخرب منجر شود. پس، در ها را بر روی اتاق های بی استفاده ببندید و حتی در صورت لزوم از درب های بچه برای بخش بندی خانه استفاده کنید. یکی از راه های حد اقل کردن حادثه ها این است که سگ خود را به داخل خانه یا توسط استفاده از یک جعبه یا محل امن سگ هنگامی که نمی توانید او را در نظر داشته باشید محدود کنید.

 

 

 منبع: PetFinder

لیست ملزومات ابتدایی گربه که باید در نظر داشت

قبل از اینکه گربه ی جدید خود را به خانه بیاورید، تعدادی موارد هستند که باید توجه کنید و لوازمی هستند که پیش از آن باید تدارک ببینید تا گربه شما در خانه خود را به عنوان یک عضو ببیند. ترجیحا این کارها را چند روز زود تر انجام دهید تا از دردسر و استرس "روز بزرگ" بکاهید. در هیجان آوردن گربه یتان به خانه، دوست ندارید که در ساعتی مثل 8 بعد از ظهر به خاطر بیاورید که فراموش کرده اید تا غذا تهیه کنید.

 در اینجا حداقل نیازهایی که گربه ی شما خواهد داشت آورده شده اند:

 

. غذا

اگر گربه را از کسی میگیرید، ترجیحا بهتر است تا تحقیق کنید که گربه ی شما در خانه ی قبلی خود به چه غذایی عادت داشته. اگر گربه را از جای دیگری میگیرید، به احتمال زیاد غذاهای خاصی برای نوع گربه ی شما به شما توصیه خواهد شد. برای گربه ها و  بچه گربه هایی با پیشینه ی نا معلوم، در اینجا تعدادی راهنما آورده شده اند:

   
. بچه گربه ها

این بچه ها بیشتر از گربه های بالغ به چربی و پروتئین نیاز دارند، پس به دنبال غذاهایی با "مواد مغذی کامل و متعادل" بر روی توضیحات آن ها باشید، همچنین غذاهایی که توسط استانداردهای تغذیه ای حیوانات "برای تمام مراحل زندگی" مناسب خطاب شده اند. این ها می توانند با کلماتی مانند: "بسیار قابل هضم – هضم راحت"، "مغذی و مناسب برای نیاز های تغذیه ای بچه گربه ها" شناخته شوند. بچه گربه ها از هفته ی هشتم به بعد می توانند غذای خشک را به راحتی تحمل کنند، البته که غذای کنسرو شده (غذای تر) برای آنان خیلی بهتر خواهد بود.

  . گربه های بالغ

غذاهای کنسرو برای گربه ها بهتر هستند، اما گربه ی شما می تواند تنها به غذای خشک عادت کرده باشد. گربه های بالغ با غذاهای خشک زندگی می کنند و هر کدام از برند های پریمیم برای آن ها قابل قبول خواهد بود. شما همچنین می بایست در کنار آن ها غذای کنسرو شده را نیز مکمل قرار دهید، به این دلیل که به مرور زمان شما نیاز دارید تا گربه ی خود را به غذاهای کنسرو شده انتقال دهید.

 

.ظرف های آب و غذا

اگرچه که گربه ی جدید شما می تواند از هر ظرف سرامیک یا استیلی که در آشپز خانه دارید غذا بخورد، اما شاید بهتر باشد تا ظرف جدا برایش تهیه کنید. ما ظرف های پلاستیکی پیشنهاد نمی کنیم، زیرا که برخی گربه ها می توانند حساسیت های چانه از پلاستیک پیدا کنند، همچنین خش های کوچک بر روی پلاستیک می توانند محل مناسبی برای رشد باکتری شوند. تنوع بالایی از ظروف استیل مناسب برای حیوانات خانگی موجود می باشد. اگر ترجیح می دهید که از ظروف تزیینی سرامیکی استفاده کنید، از این اطمینان حاصل کنید که آبکاری های آن ها فاقد سرب باشند. 
ظروف آب و غذای اتوماتیک نیز بسیار مناسب هستند، خصوصا برای افرادی که زمان طولانی ای از روز را حظور ندارند، برای مثال در کار یا کلاس هستند. بسیاری از گربه ها مزه ی آب خالص و تازه ی جاری را دوست دارند، و آبخوری های اتوماتیک از این قضیه اطمینان حاصل می کنند.

.اسباب بازی ها

تمام گربه ها دوست دارند تا بازی کنند، و ارتباط شما با بازی با گربه و اسباب بازی هایش شروع می شود. اسباب بازی هایی مانند "قلاب ماهی" یا "شی آویز" نمونه هایی از وسایل تعاملی بازی می باشند. فقط مطمئن شوید که به اندازه ی کافی محکم هستند که گربه های کوچک پرها و اجزای دیگر آن ها را از قسمت ثابت جدا نکنند. موش ها (عروسک های) دارای کت نیپ همیشه جزو محبوبیت ها هستند. خانه ها و اسکرچر های گربه می توانند از چند تکه مقوا تا مجموعه های پیچیده، بزرگ و جالب سفارشی باشند که قیمت آن ها بسته به نوع متفاوت است.

 

.باکس های حمل

این یک نیاز اساسی است. هرگز تلاش نکنید تا یک گربه را بدون آن حمل دهید. یک کارتن مقوایی کافیست تا یک گربه یا بچه گربه جدید را به خانه بیاورید، اما به مرور زمان نیاز خواهید داشت تا آن را با یک باکس حمل با کف محکم فایبر گلاس یا پلاستیک سخت، به همراه یک ضامن قابل اطمینان و یخشی برای گربه تا بتواند بیرون را تماشا کند، تعویض کنید. یک کریر پارچه ای مورد تایید خطوط هوایی نیز مورد نیاز خواهد بود، اگر برای آینده ی خود برنامه ی سفر [با هواپیما] دارید.

 

.محصولات آرایشی

وقط نظافت یک زمان مناسب برای برقراری رابطه با گربه و یا بچه گربه یتان خواهد بود. به دنبال یک شانه با دندانه های مناسب و برس با سر دندانه های رابری-پلاستیکی باشید. یک ناخن گیر مخصوص گربه ها نیز یک امتیاز می باشد؛ اگر از همان اوایل ناخن خای گربه یتان را کوتاه کنید در آینده که برگ شد نیز این کار راحتتر خواهد بود.

.اتصال های اسکرجر

گربه ی شما چنگ خواهد کشید، چه بخواهید و چه نه. از همان ابتدا رابطه ی خود را با سرمایه گذاری در یک اسکرچر مناسب، درست شروع کنید. می تواند به سادگی و یا به جذابیتی که خود می خواهید باشد. اگر با ابزار آلات میانه ی خوبی دارید، می توانید خود حتی می توانید یک عدد بسازید. برخی اسکرچر های فروشی با بوی کت نیپ پوشانده شده اند تا گربه ی شما را جذب کنند. اگر بودجه ی شما محدود است با اسکرچر ها مقوایی شروع کنید

.خاک گربه و ظرف های خاک

این یک خرید کاملا مهم است، و یک باید برای هر دو گربه های خانگی و گربه های خانگی-بیرونی می باشد. به دنبال ظرف های خاک برگ برای گربه های بالغ باشید زیرا که زیاد تمایل دارند تا خاک را به اطراف بپاشند. این نیز می تواند به سادگی و یا به شگفت انگیزی ای که می خواهید باشد، اما فعلا با یک ظرف ساده ی پلاستیکی شروع می کنیم. بچه گربه ها به یک ظرف کوتاهی نیاز خواهند داشت که بتوانند به راحتی وارد آن شوند.

تنوع های بسیاری از خاک گربه موجود هستند، و آن هایی که اساس گیاهی دارند مورد اطمینان ترین به نظر می رسند. خاک های جمع شونده موادی دارند که اگر خورده شوند می توانند برای گربه ی شما مضر باشند، و خاک های گربه ای کاملا از خاک هستند می توانند گرد و خاک به پا کنند، که خود برای تنفس سالم نیست، هر دو برای شما و گربه ی شما.

یک زیر انداز برای ظرف خاک گربه ی خود به منظور خاک های به اطراف پرت شده در نظر داشته باشید. می توانید زیر انداز های مخصوص آن ها را در پت شاپ ها پیدا کنید، یا تعدادی مشماهای ارزان بخرید و پس از کثیف شدن آن ها را دور بیاندازید.

.یک جای خواب (اختیاری، اما توصیه می شود)

از آن جایی که این اولین گربه ی شماست، شاید در تخت شما بخوابد، اما باز هم ایده ی خوبی است تا برای گربه ی خود جای خواب گرم و نرم خود را فراهم کنید. جای خواب باید راحت، به سادگی قابل شستشو و جا دار باشد تا یک گربه ی بالغ بتواند به راحتی در آن بخوابد، اما نه زیاد بزرگ که گربه ی شما حس کند که زیادی باز و بی حفاظ است.

 

.اسپری های تلخ و دافع گربه

مورد استفاده برای مکان هایی که مایلید تا گربه به آن ها نرود.

 

.برنامه ای برای دامپزشک داشته باشید

اگرچه که درقیقا این یک مورد برای خرید نیست، اما مگر اینکه گربه ی شما با یک برگه ی رسید چکاب اخیر دامپزشک، برای واکسن های مورد نیاز، نتیجه های منفی برای بیماری ها و شرایط پزشکی مختلف به دست شما رسیده باشد، اولین ایستگاه شما حتی قبل از آوردنش به خانه باید دامپزشکی محلتان باشد. پس وقت ملاقات را حالا  که در خاطر دارید مشخص کنید.

 

منبع: Cats.About  

بهترین حیوانات خانگی برای زندگی در آپارتمان - قسمت 2 (به همراه ویدیو)

پرندگان

پرندگان اهلی می توانند تا حدی متفاوت باشند، خواه سهره یا فنچ، طوطی، مرغ عشق، عروس هلندی، یا طوطی کانور. تمام پرندگان تا یک حدی سرو صدا دارند، چه جیک جیک های زیبا، چه جیغ ها و فریاد های طوطی خوشحال یا ناراحت. دوست بودن با همسایه شاید کمکتان کند، اما صاحب خانه ها تمایل دارند تا در طرف آن هایی باشند که اعتراض می کنند، حتی اگر چنین پرنده هایی در قرارداد اجازه داشته باشند. دوست داشته باشید یا نه، مدیریت سرو صدای پرنده ی شما بر عهده ی شماست.

 

طوطی ها و ماکاها بسیار باهوش هستند و به رابطه ی دائم با یک خانواده پرنده احتیاج دارند. پرندگان بزرگتر معمولا پر هزینه تر و پر سر و صدا تر هستند، و به مراقبت پیشرفته نیاز دارند، اما می توانند دوست خانواده ی شما برای بیش از 50 سال باشند.

برتری پرندگان کوچکتر از طرف دیگر، می تواند هزینه ی نسبتا کمتر توسط یک قفس محکم و تعدادی اسباب بازی و فعالیت هایی که ان ها را مشغول کند، را شامل شود. قطعا، محوطه به اندازه ی پرنده و سلیقه ی شخصی شما بستگی خواهد داشت. فروشگاه حیوانات خانگی شما می تواند از یک قفس کوچک و ساده تا بزرگ و طرح دار و اشکال ویکتورین را داشته باشد، که می تواند به علاوه ی حیوان خانگی شما بر طرح خانه تان نیز شکلی دهد.

 

موش ها، خوگچه هندی ها، و جونده های دیگر

همستر ها، جربیل ها، خوکچه هندی ها، موش ها، و موش های صحرایی منحصرا برای آپارتمان نشینی مناسب می باشند. محیط نگه داری آن ها می تواند کوچک و ارزان قیمت باشد، اگرچه که آن ها نیاز دارند تا تمیز نگه داشته شوند. آن ها همچنین از یک زمان بازی در جاهای دیگر سطح خانه نیز لذت خواهند برد.

بسیاری از جوندگان کوچک بدشان نمی آید که در دست نگه داشته و کمی نوازش شوند. موش ها منحصرا از بهره ی هوشی بالایی برخوردار هستند و صاحبان آن ها می توانند آن ها را توسط تشویق کردن به وسیله ی غذا و تشویقی تربیت کنند تا کار های متفاوتی انجام دهند.

با اینکه رایج نیست، برخی مشکلات حساسیتی با خوکچه های هندی و دیگر جوندگان وجود دارد. همچنین خوکچه های هندی صداهای ارتباطی بسیاری از قبیل زوزه، ناله و جیر جیر ایجاد می کنند. پس اگر شما چندان اهل ارتباط کامل با حیوان خانگی خود نیستید شاید بخواهید به جونده ای از شاخه ای دیگر رجوع کنید.

 

حیوانات خانگی جیبی

اگر می خواهید کمی عجیب شوید، شاید بخواهید موج جدید "حیوانات خانگی جیبی" را در نظر داشته باشید که در چند شال اخیر رونق پیدا کرده اند. در حالی که تقریبا هر حیوان خانگی ای که در دست جا میگیرد در این خانواده ی "جیبی" قرار می گیرد، این انتخاب های منحصر تر طرفداران بیشتری پیدا کرده اند.

بادپر شکری ها، جوجه تیغی های اهلی (Pygmy Hedgehogs) و امثال آن ها حیوانات خانگی جالبی می سازند. اما همانطور که دکتر دنیش می گوید: "در خاطر داشته باشید که این حیوانات شبانه هستند و ممکن است که با برنامه ی شما همراه نباشند." بادپر شکری های بهتر است که جفتی از جنسیت خود داشته باشند، و هر چقدر که جوانتر باشند وقتی که آن ها را می گیرید، همان قدر امکان بیشتری برای وفق پیدا کردن ان ها با صاحبشان وجود دارد. بادپر شکری ها فضاهای بزرگتر را به همرا یک کیسه ی آویز بیشتر ترجیح می دهند تا در آن احساس امنیت و آرامش کنند.

نگه داری از جوجه تیغی های اهلی در برخی جاها مانند هاوایی و کالیفرنیا قانونی نیست، و در جاهایی هم برای نگهداری از آن ها باید از شرایط خاصی برخوردار بود.

 

موش خرماها و خرگوش ها

برای آن هایی که حیوانات خانگی را کمی بی قانون تر ترجیح می دهند، یک موش خرما یا خرگوش (یا بیش از یک) ممکن است انتخاب خوبی باشد. محیط مورد نیاز برای این حیوانات تنوع بسیاری دارد، برخی صاحبان هستند که کاملا یک اتاق را برای خرگوش ایمن می کنند، و به خرگوش های خود اجازه می دهند تا آزادانه در آن اتاق گشت بزنند. قفس های خرگوش هم موجود هستند، اما معمولا بسیار کوچک می باشند. گزینه ی دیگر یک "خانه ی خرگوش" چند طبقه می باشد، که دو برابر قفس های معمولی فضا ارائه می دهد.

مانند هر حیوان خانگی دیگر، خرگوش شما می تواند از از یک زمان بازی در خارج از محوطه ی خود لذت ببرد. آن ها همچنین می توانند آموزش ببینند تا از خاک استفاده کنند، مانند گربه ها، که می تواند بهتر از فرش اتاق خواب باشد.

اگر شما موش خرما را انتخاب می کنید، بهتر از است که پیش از آن تحقیق انجام دهید. در شهر های برخی کشور ها نگه داری موش خرما غیر قانونی می باشد. البته با اینکه کسی معمولا اهمیتی نمی دهد، بوده اند افرادی که گزارش شده اند و حیوان خانگی عزیز آن ها از آن ها گرفته شده است، که هیچ وقت چیز جالبی به نظر نمی رسد.

 

مرموز ها و ترسناک ها

برای آن صاحبان حیوان خانگی که چیزی کاملا خاص می خواهند، شما تنها می توانید به دنیای حشرات رجوع کنید، مخصوصا اگر ترجیح می دهید که حیوانی داشته باشید که به جای بر قرار کردن ارتباط، آن را تماشا کنید. موجوداتی مانند ترنچلا ها، عقرب های امپراطور، هزار پاهای آفریقایی، یا سوسک های خش خش کن ماداگاسکار همگی حد اقل محیط نگه داری، و در مورد خود نگه داری و رسیدگی مقدار بسیار کمی را نیاز دارند.

ترانچلاها در اندازه ها و طرح های رنگی منحصر به فردی وجود دارند. در حالی که افرادی که با عنکبوت های خود تعامل دارند، بهتر است از ترانچلها پرهیز کنند – البته به دلیل وجود خطر بیشتر برای آن ها تا برای شما. طرفداران پرو پا قرص عنکبوت ممکن است که به شما بگویند برخی از نژاد های عنکبوت اهلی شدنی تر هستند تا دیگران، اما بهتر است تا در این مورد خود شما تصمیم بگیرید.

عقرب های بسیار زیبا هستند. اگر شما یک لامپ تاریک (black light) یا UV در آکواریم قرار دهید، خواهید دید که به رنگ آبی لاجوردی به دلیل وجود فسفات در اسکلت خارجیشان می درخشند.

در نکات منفی می توان به نیاز این قبیل موجودات به غذای زنده اشاره کرد، که به این معنی می باشد که باید یک اندوخته ای از جیرجیرک، کرم، یا حشرات ظریف دیگری در اطراف داشته باشید. شاید یک نکته ی منفی جدی تری خطر فرار آن ها باشد. در حالی که به اندازه ی کافی در آپارتمان شما ترسناک خواهد بود، یک ترانچلای گم شده در خانه ی همسایه داستان دیگری خواهد بود. پس بهتر است که از ریسک ها مطلع باشید. و البته خطر گزیدن و نیش همیشه وجود خواهد داشت، اگرچه که اثر آن از هم خانواده های دیگر آن ها در طبیعت وحشی کمتر خواهد بود. در نظر داشته باشید، خطر گاز گرفته شدن بدون رابطه با اینکه از چه حیوان خانگی ای نگه داری می کنید وجود دارد.